Tefrika roman: 17 Annemin şüpheleri adım adım gerçekleşiyor. Babaannem son bir kaç yılı hızla un
Tefrika roman: 17
Annemin şüpheleri adım adım gerçekleşiyor. Babaannem son bir kaç yılı hızla unutuyor sanki. Annem Evren diye bir söze başladığında Evren Hocanımı değil 12 Eylül’ün Evren Paşasını hatırlayıp “Babanız siyasi liderlerin tutuklanmasına çok üzülüyor” dedi. Sanki dedem o üzüntü ile yatak odasına gitmiş ve orada üzüntüsünden uykuya dalmış gibi fısıltıyla konuşmuştu.
Annemin yüzünün dalga dalga solduğunu fark ettim. Yüzü pembenin içine bir avuç beyaz katılmış ebruli bir renk aldı.
“Bilge bu sırrı ikimizin taşıması gerekiyor” dedi annem. “Baban çok üzüleceği için yengen de yerli yersiz soru soracağı için durumu onlarla paylaşamayız. Amcan ile halana gelince… Amcan ben zaten bu Evren karısının hayatımızda ne işi var dedim de benim hiç dinlemediniz diye başlar… Ki öyle bir şey demişliği yoktur ailenin bütün işlerini karısına havale ettiği için… Halana gelince …Ben koskoca emniyet müdürünün annesi olayım da diye bir lafa başlar lafa başladığı yer ile gittiği yer arasındaki uçurum iyice açılır bu kadar açıklık ile ne yapacağını bilemeyen halan galiba tansiyonum düşüyor diyerek gözlerini kapatıp oturur.”
Aaanne diyebildim. Şaşırdım. Annemin bana verdiği mesajı doğru anlayıp anlamadığımdan nasıl emin olacaktım? Annem… Yani ne biliyor ve bana ne söylemeye çalışıyor?
“Tamam anne yorma kendini. Tıbbı danışmanlık almamız gerekiyor mu ?”
“Ben uzun süredir bu konuyu çalışıyordum” dedi annem. “Yapacağımız en önemli şey onu hayata bağlı tutmak. Burada babaannenle kalmam gerekiyor. Bunun için bahane bulalım. Kimseyi şüphelendirmemiz lazım. Gündüzleri ben burada olurum. Nakış işler onu mümkün olduğu kadar konuşturmaya çalışırım. Geceleri bir bakıcı buldum. Ama bunu kimse ile paylaşmamanı istiyorum.”
“Anne belki sen de düşünmüşsündür. Benim kafamı kurcalayan bir soru var. Evren Hanım’ın babaannemlerin hayatına girmesi iyi mi oldu kötü mü?
“Bilemeyiz. Bunu en iyi babaannen cevaplayabilir. Ama ona bunu soramayız. Sormamalıyız.”
“Anne doğrudan içinden geçenleri söylesen. Tıbbi bir cevap vermesen. Çünkü aramızda bir tek sen destekliyordun babaannem ile Evren Hanım’ın teşriki mesaisini.”
Annem hüzünlü bir şekilde tebessüm etti. Daha önce yüzünde hiç rastlamadığım bir hüzün…
“Teşriki mesai… Babaannenin kelimeleri…Senin diline bile ne doğal bir şekilde yerleşmiş.”
Anne babaannemin benim dilimdeki kelimelerini boş ver. Soruma cevap ver soruma!”
“Kadın nasıl yaptı bilmiyorum ama “altın kızlar”ı önce hayata dahil etti. Onları, hayatın hiçbir şekilde gerisinde kalmamış olduklarına ikna etti. Sosyal medya hesapları filan. Ama sonra yine onlara başka meşguliyetler bularak kullanabildikleri şey ile aralarına mesafe koymalarını sağladı. Son zamanlarda yaptıkları projeleri düşünsene…”
“Tamam işte ben bunu merak ediyorum. Bunu nasıl sağladı?”
“Ben biraz biliyorum. Ama anlatmam mümkün değil. Babaannene söz verdim kimseye anlatmayacağım diye.”
“Ne sözü?”
“Babaannenin elinde boyama kitabı ile bize geldiği günü hatırlıyor musun? Hani o gece bizde kalmıştı.”
“Evet bizim çocuklu misafir beklerken kimsenin gelmediği gün.”
“Evet o günden bahsediyorum.”
“Ay anlat. Gece yarısına kadar kitap boyadığınızı, senin o gece çok sıkıldığını düşünmüştüm. Esrarlı bir gece ha!”
“Evet ormanlar, çiçekler kuşlar boyadık. Bir müddet boyadık. Hiç sessiz. Ki babaannen duramaz biliyorsun konuşmadan. ‘Ben sana çok haksızlık ettim Müberra’ dedi. Ne haksızlığı diyecek oldum. ‘Gün gibi aşikar. Seni hiçbir zaman benimseyemedim. Kocanın o kadar iyi kazancı varken emekli oluncaya kadar çalışmanı, nöbetlere kalmanı filan da hiç anlayamadım. Biliyorsun işte sen benim için aile ocağı görmemiş yurt çocuğu olarak kaldın. Ama… Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum’ deyip ağlamaya başladı.
“Anne! Bütün bunlara katlanmak senin için zor olmadı mı?”
“Yok bunlar bir şey değil. O gece bana vasiyetini verdi. İşte o kısım bir hayli zor. Ama şimdi bunları seninle konuşamam. Sadece…”
“Sadece ne?”
“…”
Meraklısı için not:
Romanımızın birinci bölümü burada bitiyor.
Roman üç bölümden oluşuyor. Bilge’nin anlattığıdır, Müberra’nın anlattığıdır, Evren Hoca’nın anlattığıdır.
Siz şimdiye kadar Bilge’nin anlattığıdır kısmını okudunuz.
Diğer iki bölümle birlikte şimdiye kadar okuduğunuz kısımlar bambaşka bir hüviyet kazanacak.
Tamamını ne zaman mı okuyacaksınız?
2020’nin ilk aylarında kitap olarak okuyacaksınız inşallah.
Kitabın adını söylemeliyim o halde… Kitabın adı Hakikat İncinmesin.